Сешанба куни Манамада ҳаёт-мамот ўйини. Ўзи, ҳаёт-мамот деган сўзнинг ҳам даражасини бироз тушириб юбордик чамамда. Ҳар бир ўйин олдидан шу сўз ишлатилади, лекин терма жамоамиз енгилиб ҳам мусобақада қолиш учун имконият ҳосил қилинаверади. Ҳа, тўғри, аммо бу сафар ҳамма нарсанинг чегараси бўлгани каби қўштирноқсиз ишлатиладиган ҳаёт-мамот беллашувига етиб келдик. Энди буёғига бошқаларнинг натижаси ва қандайдир тасодифлар ёрдам бермайди. Фақат ўзимиз енгишимиз керак. Оғиру, аммо бир томондан яхши – ўзимизнинг қўлимизда бор масала...
Ўзбекистон терма жамоаси иштирокидаги машғулот ўйинларини “Пахтакор” стадионига бориб ўз кўзим билан кузатдим. Деярли журналистлар йўқ, фақат ЎФФ ходимлари билан биргаликда. Машғулотларда кўп нарсани кузатиш мумкину, аммо хулоса чиқариш мумкин эмас. Лекин тахминий фикрлар юзага чиқади. Терма жамоамиз муҳити жуда яхши эканлиги кишини қувонтирди. Гарчи кўпчиликка таниш бўлиб қолган машғулотлар услуби қўлланилаётган бўлса-да, йигитлар бир-бирлари билан битта жамоа бўлиб улгуришгани ҳаммани қувонтирди. “Бунёдкор”, “Пахтакор” ва бошқа жамоалар ўртасидаги ички муносабатлар пардаси кўтарилган. Умуман у туйғулар йўққа чиқарилган. Ушбу саҳифада анонси кетган “ФИФА” журнали асосий эътиборни Тошкент дербисига қаратгани журналнинг давомий сотувини таъминлайди. Лекин машғулотни биз билан кузатган мутахассис акаларимиздан бири қўлимдаги журнални томоша қилиб чиқиб битта гапни айтгани менга ёқди: “Дерби ҳақида экан-а асосан? Яхши, аммо дерби Манамадан кейин бўлади!” Ҳа, Манамадан кейин бўлади. Мажозан ҳам, тўғри маънода ҳам кейин бўлади. У ҳақда кейин ўйлаймиз. Журналнинг муқовасида Одил Аҳмедов “Пахтакор” либосида порлаб турибди. “Навбаҳор” билан кубок ўйинида иштирок этган жамоа сардори майдонда терма жамоамизнинг мовий либосида югуриб юрибди. Бир журналга қарайман, бир Одилга. Бошқа-бошқа либослар ва бошқа-бошқа нигоҳлар...
Лекин машғулотларда битта ачинган жойим шу бўлдики, энг кучли ўйинчи барибир Миржалол Қосимов экан. Ҳайрон бўлманг, бош мураббий ҳам йигитлар билан баробар югурди, икки томонлама ўйинларда қатнашди ва жарима тўпи тепди. Япония билан бўлган ўйинда Қосимов охирги дақиқаларда тушиб берганида, таблода дуранг порлар экан, деб ўйладим. Ишонинг. Зарбалар ҳамон аниқ... Адашмасам 10 та зарбдан ярми голга айланди, гол бўлмаганлари ҳам ё дарвоза тўсинига тегади, ё тўсинни силаб ўтиб кетади. Ғалати бўлиб кетдим, ҳув ўша даврларни эслаб юбордим.
Миржалол Қосимов бошчилигидаги терма жамоамизнинг кайфияти жуда зўр. Ғалаба ҳиди келяпти. Айниқса, терма жамоага оилавий чақирилган Тожиевлар ўзларига белгиланган ишни сидқидиллик билан бажаришмоқда. Гейнрих билан Қосимов ўртасидаги баъзи воқеаларни гапириб юрганлар талабига битта гап: Уларчалик бир-бири билан ҳазиллашган ва гол уришда мусобақалашган жуфтликни кўрмадим. Айтдимку юқорида, улар битта яхлит жамоага айланиб бўлишган. Жуда кеч, аммо барибир вақтида. Агар яна бир ҳафтага кечикилса, кеч бўларди, дейишимиз мумкин. Уларнинг бирдамлиги, самимий муносабати ўз вақтида порлаганига бош мураббийнинг футболчилар билан биргаликда машқ олиб бораётгани асосий сабаб бўлса керак.
“МЮ” ўтган йили Москва финалида ажойиб натижа қайд этганидан сўнг Криштиану Роналду билан интервью чоп этилганди. Унда журналист португалиялик юлдуздан: “Фергюссоннинг олиб борган тактик ишлари самара бердими?” деган саволни берган, Роналду эса: “Ҳа, албатта, Фергюссоннинг иши тактикани тўғри белгилаш, футболчиларнинг ҳолатидан хулосалар ясаш. Аммо асосий иш машғулотларда ҳал бўлган эди. Жамоамизнинг машғулотини кўрганлар “булар боғча болаларими”, деган хулосага келади. Ҳаддан ташқари кўп ҳазиллашишлар, бир-биримизга нисбатан яхши муносабатлар охир оқибат ўйинда ўз самарасини берди. Мен пенальтини ура олмаганимда, мураббийимизга эмас, йигитларнинг кўзига уялиб қарадим!” деган эди. Кўряпсизми, азизларим, йигитларнинг кўзига қарагани уялган. Мана шунинг учун ҳам “МЮ”ни тўхтатиб қолишнинг иложи бўлмаган. Шу боис ҳам анча қатъий ва жиддий машғулотларга кўмилган “Челси” охирги зарбани йўллашда хатога йўл қўйган.
Энди давоми... Бу йили “Барса” ғолиб бўлди. Гвардиола билан интервьюдан парча:
- Сиз ўйинда тактикани тўғри белгилаганингиз билан фахрлана оласизми?
- Йўқ, бу ерда тактика иккинчи даражага тушиб улгурди. Асосан йигитлар ўзлари ўйнашди. Бир неча марта Месси белгиланган нуқтасини тарк этди ва бирон лаҳзада бўлсин менга қараб ҳам қўймади. Мен эса бу ҳолатни тўғри тушундим. У жамоага керак бўлган баъзи вазиятларни шерикларининг кўзига қараб ўқий олади. Шу боис, ўйин тугагандан кейин биринчи бўлиб гапирган гапи: “Бояги ишларни кўрмадим, деяверинг-а!” Кўрмадим.
Ана шунақа гаплар. Бизда ҳам шунақарооооқ ҳолатлар кўзга ташланяпти-да, азизлар. Тактика, ўйин услуби ва бошқа қандайдир терминлар иккинчи даражага тушиб турар эртага! Асосийси, бир-бири билан ҳазиллашиб, ака-укалардек муносабатда бўлаётган йигитлар майдонда шерларга айланар, қутуриб кетишар, нима дедингиз? Мен шунақа бўлишига ишонгим келяпти. Ўйиндан кейин Миржалол Қосимовнинг олдига келган футболчи кулиб туриб: “Қўшоқович, анов ишни кўрмаганга олаверасиз-а!” деб айтишини шунақанги истаяпманки, асти қўяверинг.
Ишқилиб, душанбанинг тунини бир амаллаб ўтказволай-да, яна бошланяпти ўша туйғулар!
Сешанба куни Манамада ҳаёт-мамот ўйини. Ўзи, ҳаёт-мамот деган сўзнинг ҳам даражасини бироз тушириб юбордик чамамда. Ҳар бир ўйин олдидан шу сўз ишлатилади, лекин терма жамоамиз енгилиб ҳам мусобақада қолиш учун имконият ҳосил қилинаверади. Ҳа, тўғри, аммо бу сафар ҳамма нарсанинг чегараси бўлгани каби қўштирноқсиз ишлатиладиган ҳаёт-мамот беллашувига етиб келдик. Энди буёғига бошқаларнинг натижаси ва қандайдир тасодифлар ёрдам бермайди. Фақат ўзимиз енгишимиз керак. Оғиру, аммо бир томондан яхши – ўзимизнинг қўлимизда бор масала... 
"